PROBOSZCZ Z ROZPRZY, POSEŁ DO DUMY, BISKUP

Historia naszej parafii to nie tylko stare księgi i mury świątyni. To również wydarzenia i ludzie, którzy na przestrzeni stuleci tworzyli lokalną wspólnotę. Poprzez swoją pracę i zaangażowanie działali na rzecz społeczności, w której przyszło im żyć. Dzisiaj cofniemy się wstecz o ponad 117 lat aby przybliżyć postać nietuzinkową. Mowa tu o ks. Marianie Leonie Fulmanie, proboszczu parafii Rozprza, ale również pośle do Dumy Państwowej Imperium Rosyjskiego, a w wolnej Polsce przyszły biskup diecezji lubelskiej.

Jest rok 1903, Rozprza jak i cała okolica znajduje się pod zaborem rosyjskim od prawie 100 lat. Administracyjnie przynależy do Królestwa Polskiego (Kongresówki). 7 października tego roku do naszego kościoła przybywa ks. Marian Fulman aby objąć stanowisko proboszcza parafii. Duchowny ten urodził się 1866 r. w gub. Kaliskiej. W roku 1882 wstąpił do seminarium duchownego we Włocławku, skąd przez władze uczelni został wysłany do Petersburga do akademii rzymsko-katolickiej. W roku 1889 został wyświęcony na kapłana, zaś w roku 1890 zdobył tytuł magistra z teologii. Po powrocie do Włocławka został profesorem w seminarium. W roku 1895 za swoją działalność zostaje skazany przez władze carskie na wygnanie do środkowej Rosji. Wraca na ziemie polskie po 2 latach dzięki ogłoszonej amnestii związku z koronacją cara Mikołaja II. Zostaje skierowany do Piotrkowa, następnie do Lubienia, Kowla, aż wreszcie przybywa do Rozprzy i 7 października 1903 r. obejmuje stanowisko proboszcza.

Jak zapisano w księdze parafii ks. M. Fulman przybył do Rozprzy po wygnaniu go przez władze guberni warszawskiej z Kowla za „wielki wpływ na parafian i niewygodną dla rządu działalność”. Czym tak bardzo zaszkodził ks. M. Fulman władzy? Oprócz żarliwej wiary w Boga był niewątpliwie świetnym organizatorom pracy własnej, ale również i społecznej. W trosce o wspólnotę, w której pracował wszędzie gdzie się pojawiał inicjował powstawanie kół i stowarzyszeń. Miały one na celu rozwój duchowy parafian, ale również gospodarczy i kulturalny.  Poprzez zakładanie straży ogniowej ks. M. Fulman działał również na rzecz podnoszenia poziomu bezpieczeństwa.

Działalność w Rozprzy

Dostrzegając potrzebę budowania świadomości społecznej i narodowej ks. proboszcz M. Fulman przystąpił do pracy. W księgach parafialnych odnajdujemy zapis o wybudowaniu „Dworku parafialnego” na rzecz działania biblioteki i czytelni parafialnej. Obok szerzenia czytelnictwa izba ta miała również służyć parafianom jako miejsce zebrań lokalnej społeczności.

8 maja 1906 r. z inicjatywy proboszcza powstaje w Rozprzy kółko rolnicze. Pierwszym prezesem zostaje dziedzic majątku Rozprza Feliks Zakrzewski. Zebrania kółka odbywały się w pierwszą niedzielę miesiąca. Celem kółka była praca na rzecz udoskonalania produkcji rolnej.

30 grudnia 1906 r. podczas zebrania parafialnego podjęto decyzję o rozbudowie istniejącego kościoła. Decyzja ta wyznaczy główny kierunek działania parafii na wiele lat do przodu. Projekt rozbudowy został przygotowany przez architekta guberni piotrkowskiej Feliksa Nowickiego.

Szczególnie ważną inicjatywą ks. proboszcza, która prężnie działa do czasów współczesnych, było powołanie straży ogniowej w Rozprzy z oddziałami w Jeżowie i Niechcicach. Wniosek o rejestrację złożono w roku 1906, zaś poświęcenie sztandaru ofiarowanego przez Jadwigę i Feliksa Trepków dziedziców majątku w Jeżowie i Kisielach, odbyło się w czerwcu 1907 r.

10 lutego 1907 r. zawiązano orkiestrę parafialną. W tym celu zakupiono używane instrumenty, a lekcję gry prowadził organista W. Janczykowski.

4 kwietnia 1907 r. powstał udziałowy sklep spożywczy w Niechcicach pod nazwą „Jedność w Niechcicach”.

9 czerwca 1907 r. powstała w Rozprzy kasa pożyczkowo-oszczędnościowa.

Poseł do izby niższej parlamentu Imperium Rosyjskiego

W wyniku zmian zachodzących w Imperium Rosyjskim car Mikołaj II postanowił zwołać obrady Dumy Państwowej. W maju 1906 r. w Kongresówce odbyły się wybory posłów do izby niższej parlamentu. W wyniku głosowania ks. Marian Leon Fulman proboszcz parafii Rozprza zostaje wybrany posłem z guberni piotrkowskiej. Zaraz po wyborze wyjeżdża na obrady do Petersburga. Wraca 28 lipca tegoż roku. Jak zapisano w księgach parafialnych ludzie witali go na całej drodze z dworca kolejowego aż do plebanii, zaś uroczystość powitalną uświęciła swoją obecnością orkiestra z Milejowa.  

Parafia

Na polu działalności duszpasterskiej ks. M. Fulman wskrzesił działalność Bractwa Różańca N.M.P. oraz utworzył kilkadziesiąt kółek żywego różańca w naszej parafii. Podczas jego posługi regularnie odbywały się nabożeństw do Serca Jezusowego. Prowadził nauki o uczynkach miłości chrześcijańskich oraz historii Starego Testamentu. Przed wizytacją biskupa odbywały się rekolekcję. Do kościoła został zakupiony Mszał Rzymski, dwa nowe drewniane konfesjonały jak również nowe tabernakulum, drewniane pokryte srebrem.

Pozostała działalność

Ks. M. Fulman będąc proboszczem w Rozprzy rozpoczął wydawanie miesięcznika teologiczno-praktycznego „Wiadomości Pasterskie”. Druk odbywał się w Warszawie zaś sprzedaż w guberni piotrkowskiej. Brał czynny udział w wielu wydarzeniach poza parafią. W trakcie wiecu duchowieństwa katolickiego w Warszawie został wybrany jego przewodniczącym.

Na zakończenie

18 sierpnia 1907 r. ks. M. Fulman wygłosił pożegnalne kazanie. Wielu parafian przybywało do niego aby podziękować mu za pracę wzniesioną na rzecz oświaty i stowarzyszeń, w które tchnął ducha wiary chrześcijańskiej. Chociaż swoją posługę duszpasterską sprawował w Rozprzy niespełna 4 lata to za swoje zasługi na rzecz Rozprzy zapisał się złotymi zgłoskami w jej historii. Z Rozprzy ks. M. Fulman udał się do Częstochowy. Kiedy Polska odzyskiwała niepodległość ks. M. Fulman w roku 1918 zostaje biskupem diecezjalnym diecezji lubelskiej.