Osób online - 4 
Ostatni artykuł o Cekanowie zawierał informację, że w połowie XVIII w. siedzieli w Cekanowie chłopi o nazwisku Gala. Z komentarza, jaki przeczytałam pod postem dotyczącym tego artykułu, wynikało, że wszyscy, którzy noszą to nazwisko powinni swoich przodków szukać we Francji. Mój niefortunny skrót myślowy doprowadził do mocnej nadinterpretacji, dlatego też przedstawiam garść informacji na temat tego nazwiska. Nazwisko Gala (Gal) w okolicach Rozprzy było już w użyciu w I poł. XVII wieku. Dowodem są księgi metrykalne okolicznych parafii. Poniżej przedstawiam akt metrykalny parafii Bęczkowice z roku 1643 oraz akt metrykalny z parafii Milejów z roku 1760.
Nazwisko Gala odnotowano w Polsce po raz pierwszy w 1417 roku, jest pochodzenia łacińskiego i prawdopodobnie wywodzi się od znanego od XII wieku imienia Gallus lub Gaulus, co oznacza zadziorny jak kogut- gallus po łacinie to kogut lub pochodzący z Galii-terenów dzisiejszej Francji. Imię to przyszło do nas z Zachodu wraz z pierwszymi przybyszami z tego rejonu Europy. Zaczęło zdobywać popularność i prawdopodobnie dało początek nazwiskom: Gal, Gala. Jednak ich wspólne pochodzenie jest raczej wątpliwe. Nie można wykluczyć, że jakiś przodek rodziny noszącej to nazwisko pochodzi z terenów Francji, ale nie można również tej tezy udowodnić, przez brak jakichkolwiek źródeł wskazujących na takie czy inne pochodzenie tego nazwiska. Udokumentowani przybysze z Zachodu w naszych okolicach to Żydzi i ludność niemiecka oraz francuska, np. w parafii Milejów na początku XIX wieku oraz ludność przybyła z Saksonii w czasie wojny północnej (1700-1721). Z biegiem lat ich nazwiska uległy spolszczeniu.
Akty chrztu dzieci żołnierzy z Saksonii, którzy przebywali w parafii Rozprza w okresie wojny północnej 
Akt małżeństwa z parafii Milejów z roku 1828 między kolonistami z Zachodu o nazwisku Tomma i Schmidt
Należy dodać, że nazwiska chłopskie zaczęły się kształtować pod koniec XVI wieku i proces ten trwał aż do początku XIX wieku. Brzmienie i forma graficzna nazwisk generalnie ustaliły się na przełomie XVIII i XIX wieku, choć w okresie zaborów urzędnicy próbowali zapisywać nazwiska Polaków przy zastosowaniu norm ortograficznych języka rosyjskiego lub niemieckiego. Prowadziło to do kolejnych przekształceń nazwiska np. nazwisko Szulc związane z miejscowością Gorzkowiczki brzmiało przed rokiem 1795 Sulc(Solc)
