Dwór w Trzepnicy, część II

Dzisiaj przedstawię kilka innych znanych postaci związanych z miejscowością Trzepnica. Pierwszy dwór jaki istniał, był dworkiem modrzewiowym kryty gontem. W nim prawdopodobnie mieszkali pod koniec XVIII w. bracia Bąkowscy, arianie uznani przez Kościół Katolicki za heretyków. Wybudowali oni naprzeciwko dworu, za rzeką, kaplicę i tutaj w jej podziemiach spoczęły ich prochy w srebnych urnach. Została ona rozebrana w latach 70-tych XIX wieku, przez kolejnego właściciela nowego już dworu p. Stanisława Kamockiego, ktory od strony północnej założył park otoczny parkanem. Mur ten wybudowano z materiału po kaplicy Bąkowskich, a ich prochy przeniesiono do kościoła w Bęczkowicach.Na początku wieku XX dwór był własnością słynnego w owym czasie śpiewaka operowego z Petersburga Stanisława Pobóg -Ruszkowskiego. Ostatnim właścicielem był Felis Bolechowski, ktory majątek Trzepnica prowadził do stycznia 1945 r. Po wojnie była tu min. szkoła podstawowa, a obecnie dwór jest w rękach dalszej rodziny Bolechowskiego.

Dwór i miejscowść Trzepnica oprócz Krystyny Skarbek gościł innych znakomitych i znanych Polaków. W okresie powstania styczniowego przebywał w nim jeden z dyktatorów zrywu narodowego Marian Langiewicz. O tym fakcie miała przypominać kula armatnia wmurowana w scianę ryzalitu pięterka., widoczna jeszcze w latach 50-tych.

Oprócz niego we dworze, który w czasie powstania dawał schronienie i pożywienie, przebywał major Józef Oxiński ze swym oddziałem. Dwór prowadzony był wtedy przez państwo Masalskich.

Najwybitniejsza postacią historyczna, która przebywała w Trzepnicy był Andrzej Frycz—Modrzewski najwybitniejszy przedstawiciel polskiego odrodzenia, autor znakomitego traktatu

„O poprawie Rzeczypospolitej”. Przebywał on tutaj od czerwca 1568 do lipca 1569 wraz ze swą małżonką Jadwigą i trójką dzieci, wyrzucony wcześniej z wójtostwa w Wolborzu. Schronienia udzieliła mu rodzina Trzepieńskich, herbu Jastrzębiec, ówczesnych właścicieli Trzepnicy. To nie był jego pierwszy pobyt w tych okolicach, ponieważ wcześniej, w roku 1555, gościł w progach pisarza politycznego Andrzeja Ciesielskiego z Ciesiel.

Pałac (dwór) znajduje się w parku o powierzchni 2,68 ha, który od północy przylega do szosy Gorzkowice -Ręczno i tutaj znajduje się obecne główne wejście. Za dworem w części południowej istniało dawniej główne wejście, podjazd z trawnikiem, pośrodku z rabatą róż (dziś jest tu boisko do piłki nożnej). Sam budynek jest murowany, wzniesiony w latach 1822-1825, w stylu klasycystycznym, na planie wydłużonego prostokąta, jednokondygnacyjny, podpiwniczony z pięterkiem i piętrowym rozalitem na osi. Od strony południowej widoczny jest czterokolumnowy portyk dźwigający balkon pięterka. Od jednego wejścia do drugiego przebiega ozdobny hal, w którym znajduje się piec kaflowy z drugiej połowy XIX wieku z manufaktury w Nieborowie oraz piękny plafon składający się z dekoracyjnych elementów o motywach geometrycznych.

Szkoda, że budynku tego nie można zobaczyć od środka.